ตัวกรองผลการค้นหา
กะ
หมายถึงน. ชื่อเงื่อนชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับผูกเรือเพื่อคล้องกับที่ยึดหรือเสายึดเรือ เป็นเงื่อนที่แน่นแต่แก้ออกง่าย, ถ้าผูกเงื่อนชนิดทำห่วงไว้ก่อน เรียกว่า กะห่วง.
ภาษาจีน; 预定
มรณันติก-
อ่านว่ามะ-ระ-นัน-ติ-กะ
ก.ป.ว.
ย่อมาจากโรงเรียนกะเปอร์วิทยา จังหวัดระนอง
หมายถึงน. ส่วนของสมอแบบหนึ่ง ลักษณะคล้ายแขนยื่นออกไป ๒ ข้าง สำหรับช่วยยึดเกาะติดพื้นท้องน้ำ.
ออกไปตู่สู้กับโลกภายนอก
ภาษาจีน闯江湖
roof ridge
แปลว่าสันหลังคา
คาม-
อ่านว่าคา-มะ
นาคา
อ่านว่านา-คา
ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น
หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ไม่สมควรให้ผู้น้อยเห็น.
ภีรุกชาติ
หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).
ขี้ขลาด,ขี้ตื่น
ภาษาญี่ปุ่น小心
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょうしん