ผลการค้นหา

บันลือ

หมายถึงก. เปล่งเสียงดังก้อง เช่น บันลือสีหนาท; โด่งดัง, เลื่องลือ, เช่น ข่าวบันลือโลก.

เสียงก้อง,อิทธิพล,ความรู้สึกที่ได้ยิน,แรงสั่นสะเทือน

ภาษาญี่ปุ่น響き

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひびき

ฉายแสงเจิดจ้า ส่องแสงเจิดจ้า เกริกก้อง

ภาษาจีน彪炳

สะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วพื้นปฐพี ดังเกริกก้อง

ภาษาจีน惊天动地

พรรลาย

หมายถึง[พันลาย] ก. มากมาย, เกลื่อนกลาด; เซ็งแซ่ เช่น ร้องก้องเสียงพรรลาย. (ตะเลงพ่าย).

1.(เสียง)ที่ก้องกังวาน 2.ใจกว้าง,มีน้ำใจ,โอบอ้อมอารี

ภาษาจีน宽洪

สว่างพร่างพราว, แวววาวรุ่งโรจน์, เกริกก้อง, ทรงเกียรติภูมิ

ภาษาจีน光耀

กระหึม,กระหึ่ม

หมายถึงว. เสียงดังหึ่มอย่างน่ากลัว เช่น พายุพัดกระหึ่ม, เสียงก้องกังวาน เช่น เสียงดนตรีดังกระหึ่ม.

วีรกรรมอันยิ่งใหญ่เกรียงไกร วีรกรรมอันเกริกก้อง

ภาษาจีน壮举

กงราชมณเฑียร

หมายถึงเขตเรือนหลวงเรียก กงราชมณเฑียร อย่างว่า คื่นคื่นก้องกงราชมณเฑียร (สังข์).

กงราช

หมายถึงเขตเมืองหลวง เรียก กงราช อย่างว่า ฟังยินซว่าซว่าก้องกงราชเป็งจาน (สังข์)

กะเกาะ

หมายถึง(กลอน) ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคาะพระทวารดังกะเกาะก้องกึก. (ม. ร่ายยาว ชูชก).