ตัวกรองผลการค้นหา
หมา
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะสำหรับตักน้ำขึ้นจากบ่อ ทำด้วยกาบปูเลเป็นต้น, ตีหมา ก็เรียก. (ม. timba).
ambiguous
แปลว่าคาบลูกคาบดอก
มื้อ (อาหาร)
ภาษาลาวคาบ
plane
แปลว่าคาบ
period
ลมแดกขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา.
ภาษาญี่ปุ่น犬
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいぬ
ภาษาเกาหลี개
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้ อวัยวะเพศของตัวผู้มีกระดูกอยู่ภายใน ๑ ชิ้น ที่ยังคงเป็นสัตว์ป่า เช่น หมาใน (Cuon alpinus) ที่เลี้ยงเป็นสัตว์บ้าน คือ ชนิด Canis familiaris.
ภาษาจีน狗
bad
แปลว่าชาติหมา
ภาษาจีน犬