ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าว
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae โดยเฉพาะชนิด Oryza sativa L. เมล็ดเป็นอาหารหลัก มีหลายพันธุ์ เช่น ข้าวเจ้า ข้าวเหนียว.
ภาษาพม่าထမင္း
ภาษาญี่ปุ่นライス
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นライス
ภาษาจีน餐
กินข้าวเปล่าไม่กินกับข้าว, กินข้าวฟรีไม่จ่ายเงิน, ตลกบริโภค
ภาษาจีน吃白饭
กับ,กับ,กับข้าว
หมายถึงน. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.
ภาษาเขมรបាយ
ข้าวต้อง
กิน
หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.
หมายถึงน. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.
ภาษาเวียดนามก๋าว (gao)
ภาษาจีน饭