ตัวกรองผลการค้นหา
ประเทศกาบอง (ประเทศในตอนกลางของภาคตะวันตกของทวีปแอฟริกา)
ภาษาญี่ปุ่นガボン
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นガボン
ตะวันออกไกล
หมายถึงน. กลุ่มประเทศในภูมิภาคตะวันออกของทวีปเอเชีย ซึ่งอยู่ห่างไกลจากทวีปยุโรปมาก คือ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี มองโกเลีย และไซบีเรีย บางทีก็รวมถึงประเทศต่าง ๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ คือ พม่า ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และอินโดนีเซียด้วย.
ฮั่น
หมายถึงน. เรียกชนชาติโบราณกลุ่มใหญ่ที่มีภูมิลำเนาอยู่ในตอนกลางของทวีปเอเชีย. (อ. Hun; ส. หูณ).
kinkajou
แปลว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง, สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง มีถิ่นอาศัยในทวีปอเมริกากลางและใต้
whooping crane
แปลว่านกกระสาสีขาวขนาดใหญ่, แถบทวีปอเมริกาเหนือใกล้จะสูญพันธุ์ ชื่อละตินคือ Grus americana
ไหล่ทวีป
หมายถึงน. บริเวณใต้นํ้าทะเลรอบ ๆ ทวีป ซึ่งมีความลาดเอียงน้อย ๆ แผ่ยื่นออกไปจากฝั่งทะเล นับจากแนวนํ้าลงตํ่าสุดลงไป.
กระแสน้ำอุ่นประเภทหนึ่ง ไหลจากเม็กซิโกไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปยุโรป
ภาษาญี่ปุ่น湾流
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นわんりゅう
บวง
หมายถึงก. บูชา เช่น บวงเทพทุกเถื่อนถํ้า มณฑล ทวีปเอย. (นิ. นรินทร์), มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บนบวง บวงสรวง บำบวง.
ต๊อก
หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิด Numida meleagris ในวงศ์ Numididae ตัวสีเทาลายขาว เหนียงสีแดง มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา.
มหาสมุทรใต้ เป็นมหาสมุทรที่อยู่ล้อมรอบทวีปแอนตาร์กติกา มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 4 ของโลก
ภาษาญี่ปุ่น南大洋
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなんたいよう
ภาษาญี่ปุ่น南氷洋
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなんぴょうよう
ภาษาญี่ปุ่น南極海
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นなんきょくかい