ผลการค้นหา

ปากตำแย

หมายถึงว. อาการที่ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง, ปากคัน หรือ ปากบอน ก็ว่า.

ปากคัน

หมายถึงว. อาการที่ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง, ปากตำแย หรือ ปากบอน ก็ว่า.

คำพิพากษา

หมายถึง(กฎ) น. คำวินิจฉัยชี้ขาดของศาลในประเด็นแห่งคดีที่ฟ้องต่อศาล.

การสรุปเหตุผลสนับสนุนการฟ้องของอัยการก่อนขอให้ศาลพิพากษาลงโทษ

ภาษาญี่ปุ่น論告

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นろんこく

ไล่ที่

หมายถึงก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่; เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ.

โจทนา

หมายถึง[โจดทะนา] น. การทักท้วง, การฟ้องหา; คำฟ้องหา. (ป., ส.).

บัตรสนเท่ห์

หมายถึงน. จดหมายฟ้องหรือกล่าวโทษผู้อื่นโดยมิได้ลงชื่อหรือไม่ลงชื่อจริงของผู้เขียน.

อายุความ

หมายถึง(กฎ) น. ระยะเวลาที่กฎหมายกำหนดให้ใช้สิทธิเรียกร้อง บังคับฟ้อง หรือร้องทุกข์.

การแถลงการกล่าว(ความรู้สึกนึกคิด),การกล่างฟ้อง(ของโจทก์)

ภาษาญี่ปุ่น陳述

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちんじゅつ

หมายขัง

หมายถึง(กฎ) น. หมายอาญาที่ศาลสั่งให้ขังผู้ต้องหาหรือจำเลยไว้ระหว่างสอบสวนไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณา.

ส้นตีนส้นมือ,ส้นมือส้นตีน

หมายถึง(ปาก) ว. ไร้สาระ, ไม่มีแก่นสาร, เช่น เรื่องส้นมือส้นตีนเท่านี้ ก็ต้องมาฟ้องด้วย, ใช้เป็นคำด่า.

ฟ้องแย้ง

หมายถึง(กฎ) ก. การที่จำเลยฟ้องโจทก์มาในคำให้การในเรื่องที่เกี่ยวกับคำฟ้องเดิมของโจทก์. น. คำฟ้องแย้ง.