ตัวกรองผลการค้นหา
ทังวล,ทังวี้ทังวล
หมายถึง(กลอน) ก. กังวล, ห่วงใย, เช่น เป็นทังวี้ทังวลวุ่นวาย. (คาวี).
ทัด
หมายถึง(กลอน) ก. ต้านไว้, ทานไว้.
ท้าว
หมายถึง(กลอน) ว. อาการสั่นรัว ๆ เช่น ความกลัวตัวสั่นอยู่ท้าวท้าว. (สังข์ทอง).
ท่าวกำลัง
หมายถึง(กลอน) ก. เดินพล.
ทุรน
หมายถึง(กลอน) ก. เดือดร้อน, ดิ้นรน, เช่น จะทุรนเดือดแด. (นิทราชาคริต).
ทุรัศ
หมายถึง(กลอน) ว. ไกล เช่น ทุรัศกันดาร. (ส.; ป. ทูร).
ทุราธวา
หมายถึง[ทุราทะวา] (กลอน) น. ทางลำบาก, ทางทุรกันดาร. [ส. ทุรธฺวา, ทุรฺ- (ยาก, ลำบาก) + อธฺวนฺ (ทางไกล)].
เทพิน
หมายถึง(กลอน) น. นางกษัตริย์. (ส.).
โทษกรณ์
หมายถึง[โทดสะกอน] (กลอน) น. โทษ, อาชญา, เช่น รู้สึกซึ่งโทษกรณ์ ตนผิด. (นิทราชาคริต).
โทษา
หมายถึง(กลอน) น. โทษ.
ธานิน
หมายถึง(กลอน) น. เมือง.
ธาษตรี
หมายถึง[ทาดตฺรี] (กลอน) น. แผ่นดิน, โลก. (ส. ธาตฺรี).