ผลการค้นหา

ธรณิศ,ธรณิศร,ธรณิศวร์

หมายถึง[ทอระนิด] (กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

ธริษตรี,ธเรษตรี

หมายถึง[ทะริดตฺรี, ทะเรดตฺรี] (แบบ; กลอน) น. โลก, แผ่นดิน, เช่น ผู้ทรงจักรคทาธริษตรี. (สมุทรโฆษ). (ส. ธริตฺรี).

นคเรศ

หมายถึง[นะคะเรด] (กลอน) น. เมือง.

นภา

หมายถึง(กลอน) น. ฟ้า.

นอ

หมายถึงน. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. (กลอน) ก. โน เช่น แม้นมีไม้ใกล้ตัวหัวจะนอ. (คาวี).

นาคี

หมายถึง(กลอน) น. งู เช่น นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย. (โลกนิติ).

นารีสูร

หมายถึง(กลอน) น. นางพญา.

นิคาลัย

หมายถึง(กลอน) ก. ตาย เช่น ทราบว่าพี่กับบิดานิคาลัย. (อภัย).

นิรเทศ

หมายถึง[-ระ-] (กลอน) ก. เนรเทศ, ขับไล่ออกจากที่เดิม. (ส. นิรฺ + เทศ).

บทศรี

หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. เท้า (ใช้แก่เจ้านาย).

บรรลาย

หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ปราย) ก. ปราย, โปรย, เช่น หยั่งหยาดวลาหกบรรลาย. (อุเทน).

บรรหาร

หมายถึง[บันหาน] (กลอน; แผลงมาจาก บริหาร) ก. เฉลย, กล่าวแก้, ตรัสสั่ง.