ผลการค้นหา

ทังวล,ทังวี้ทังวล

หมายถึง(กลอน) ก. กังวล, ห่วงใย, เช่น เป็นทังวี้ทังวลวุ่นวาย. (คาวี).

ทัด

หมายถึง(กลอน) ก. ต้านไว้, ทานไว้.

ท้าว

หมายถึง(กลอน) ว. อาการสั่นรัว ๆ เช่น ความกลัวตัวสั่นอยู่ท้าวท้าว. (สังข์ทอง).

ท่าวกำลัง

หมายถึง(กลอน) ก. เดินพล.

ทุรน

หมายถึง(กลอน) ก. เดือดร้อน, ดิ้นรน, เช่น จะทุรนเดือดแด. (นิทราชาคริต).

ทุรัศ

หมายถึง(กลอน) ว. ไกล เช่น ทุรัศกันดาร. (ส.; ป. ทูร).

ทุราธวา

หมายถึง[ทุราทะวา] (กลอน) น. ทางลำบาก, ทางทุรกันดาร. [ส. ทุรธฺวา, ทุรฺ- (ยาก, ลำบาก) + อธฺวนฺ (ทางไกล)].

เทพิน

หมายถึง(กลอน) น. นางกษัตริย์. (ส.).

โทษกรณ์

หมายถึง[โทดสะกอน] (กลอน) น. โทษ, อาชญา, เช่น รู้สึกซึ่งโทษกรณ์ ตนผิด. (นิทราชาคริต).

โทษา

หมายถึง(กลอน) น. โทษ.

ธานิน

หมายถึง(กลอน) น. เมือง.

ธาษตรี

หมายถึง[ทาดตฺรี] (กลอน) น. แผ่นดิน, โลก. (ส. ธาตฺรี).