ผลการค้นหา

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. เครื่องตีทำด้วยไม้เป็นต้น มีลักษณะกลม กลวง ขึงด้วยหนัง มีหลายชนิด, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปยาวมาก ใช้สะพายในเวลาตี เรียกว่า กลองยาว หรือ เถิดเทิง, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปกลมแบนและตื้น เรียกว่า กลองรำมะนา, ถ้าขึ้นหนังทั้ง ๒ หน้า ร้อยโยงเข้าด้วยกันด้วยหนังเรียด เรียกว่า กลองมลายู, ถ้าร้อยโยงด้วยหวาย เรียกว่า กลองแขก กลองชนะ, ถ้าขึ้นหนังตรึงแน่นทั้ง ๒ หน้า เรียกว่า กลองทัด.

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. ชื่อเพลงชนิดหนึ่งเป็นเพลงแขก ใช้ปี่ชวาและกลองแขก ทำนองเล่นกระบี่กระบอง ที่เรียกว่า สะระหม่า, ทำตอนที่เล่นกีฬาท่าต่าง ๆ มีรำดาบ รำง้าว เป็นต้น เรียกว่า เพลงกลองแขก ก็ได้, อีกอย่างหนึ่งเมื่อรำเป็นท่ามลายู ซึ่งเรียกว่า สะระหม่าแขก ใช้เพลง เรียกว่า กลองมลายู เครื่องและทำนองอย่างเดียวกับเพลงกลองแขก แต่ในตอนนี้รำกริช.

tom-tom

แปลว่ากลองยาว

drum

แปลว่ากลอง

big drum

แปลว่ากลอง

กลอง

ภาษาญี่ปุ่นドラム缶

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นドラムかん

กลองรบ,กลองที่ใช้ให้สัญญาณจู่โจมศัตรู

ภาษาญี่ปุ่น責め太鼓

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせめだいこ

กลอง

ภาษาเกาหลี장고, 북, 드럼

กลองเพล

อ่านว่ากฺลอง-เพน

กลองของพ่อค้าหาบเร่

ภาษาจีน货郎鼓

กลอง

ภาษาจีน鼓

กลองโยน

หมายถึงดู ทะแยกลองโยน.