ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พระชังฆัฐิ
กระดูกแก้ม
ภาษาจีน颊骨
หน้ากระดูก
หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.
โหนกแก้ม
หมายถึงน. ส่วนของแก้มตรงที่มีกระดูกนูนออกมา.
แก้ม
ภาษาเขมรថ្ពាល់
ภาษาจีน腮帮子
ภาษาจีน脸颊
หมายถึงน. บริเวณหน้าทั้ง ๒ ข้างถัดตาลงมา, ราชาศัพท์ว่า พระปราง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีรูปเช่นนั้น เช่น เฉือนมะม่วงเอาแต่ ๒ แก้ม = เฉือนเอา ๒ ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม.
ภาษาจีน脸蛋儿
ภาษาเกาหลี볼, 뺨
ภาษาพม่าပါး
ภาษาญี่ปุ่น頬っぺた
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นほっぺた