ตัวกรองผลการค้นหา
เก้อเขิน
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย.
หน้าแดง
หมายถึงน. หน้าเต็มไปด้วยเลือดฝาดเพราะความกระดากอายหรือโกรธเป็นต้น.
หน้าเจื่อน
หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น.
embarrass
แปลว่าทำให้ขวยเขิน, ทำให้กระดากอาย, ทำให้รู้สึกอาย
ยางอาย
หมายถึงน. ความกระดาก, ความละอายใจ, มักใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่มียางอาย.
scruple
แปลว่าศีลธรรม, จรรยา, ความลังเลใจ, ความกระดากใจ, ความคำนึงถึงศีลธรรมจรรยา
ถนัดปาก
หมายถึงว. สะดวกปาก, โดยไม่กระดากปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).
ตะขิดตะขวง
หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.
หน้าปูเลี่ยน ๆ
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท กระดากอายเพราะถูกจับผิดได้เป็นต้น, หน้าเจื่อน ก็ว่า.
เขิน,เขิน,เขิน ๆ
หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย; เข้ากันไม่สนิท เช่น ข้อความตอนนี้ฟังเขิน ๆ อยู่.
ลัชชี
หมายถึง[ลัด-] น. ผู้มีความละอาย, ผู้มีความกระดาก. (ป.; ส. ลชฺชินฺ).
สนิทปาก
หมายถึงว. ไม่รู้สึกกระดากใจหรือตะขิดตะขวงใจ เช่น พูดเท็จได้สนิทปาก พูดคำหยาบโลนได้สนิทปาก, สนิทปากสนิทคอ ก็ว่า.