ผลการค้นหา

งอแง

หมายถึงว. ขี้แย, ขี้อ้อน, (ใช้แก่เด็ก); (ปาก) รวนเร, บิดพลิ้ว; เอาใจยาก.

weepy

แปลว่าขี้แง

กล่อมเด็ก,ทำให้เด็กเลิกงอแง

ภาษาญี่ปุ่นあやす

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあやす

แง

ภาษาจีน印堂

แง

ภาษาจีน哇哇

กระจองอแง

หมายถึงว. เสียงเด็กที่ร้องไห้ ก่อให้เกิดความรำคาญ, ใช้เรียกลูกเด็กเล็กแดงหรือที่ยังต้องอุ้มต้องจูงอยู่ว่า ลูกกระจองอแง.

be petulant

แปลว่างอแง

onomatopoeia of the sound of the crying children

แปลว่าแง

vociferously

แปลว่ากระจองอแง

be a crybaby

แปลว่าขี้แง

ความรู้สึกอยากจะฆ่าคน,อารมณ์โกรธจนอยากฆ่า,บรรยากาศตึงเครียดรุนแรง,อากาศหนาวในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวที่ทำให้ต้นไม้แง

ภาษาญี่ปุ่น殺気

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさっき

แง

ภาษาจีน眉心