ผลการค้นหา

กรรเชียง

อ่านว่ากัน-เชียง

ตีกรรเชียง

อ่านว่าตี-กัน-เชียง

ชะมดเชียง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องหอมชนิดหนึ่งซึ่งได้จากกวางชะมดตัวผู้ ใช้แต่งกลิ่นเครื่องหอมและทำยาได้. (ดู กวางชะมด ประกอบ).

เชียง

หมายถึงน. คำเรียกเมืองทางภาคพายัพและเหนือขึ้นไป เช่น เชียงใหม่ เชียงราย เชียงตุง.

row with oars

แปลว่าตีกรรเชียง

oar

แปลว่ากระเชียง

scull

แปลว่ากรรเชียง

stroke

แปลว่าพายเรือ, ตีกรรเชียง

oar lock

แปลว่าหลักแจว, หูกรรเชียง

ท่ากรรเชียง

ภาษาญี่ปุ่น背泳

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはいえい

กุนเชียง

ภาษาเกาหลี중국식 소세지

โกฐเชียง

หมายถึงน. ชื่อเรียกเหง้าและรากแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Livisticum officinale Koch. ในวงศ์ Umbelliferae.