ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อุปปาติกะ, โอปปาติกะ
อุปปาติกะ
อ่านว่าอุบ-ปะ-ปา-ติ-กะ
หมายถึง[อุปะปาติกะ, อุบปะปาติกะ] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, โอปปาติกะ ก็เรียก. (ป. อุปปาติก, โอปปาติก).
อ่านว่าอุ-ปะ-ปา-ติ-กะ