ผลการค้นหา

ติกาหรัง

อ่านว่าติ-กา-หฺรัง

กรัง

อ่านว่ากฺรัง

เกรอะกรัง

อ่านว่าเกฺรอะ-กฺรัง

ชรอกชรัง

อ่านว่าชฺรอก-ชฺรัง

ตรัง

อ่านว่าตฺรัง

ซรอกซรัง

อ่านว่าซฺรอก-ซฺรัง

ปรัง

อ่านว่าปฺรัง

พิมพการัง

อ่านว่าพิม-พะ-กา-รัง

เสบียงกรัง

หมายถึงน. อาหารที่เก็บไว้กินได้นาน ๆ, อาหารรองรัง, เช่น ในยามสงครามต้องเตรียมเสบียงกรังไว้มาก ๆ.

รัง

หมายถึงก. แต่ง, สร้าง, ตั้ง.

ร่ายรัง

หมายถึง(กลอน) ว. พรายแสง.

รุงรัง

หมายถึงว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.