ผลการค้นหา

ตะพาย

ภาษาจีน斜挂在肩上

สนสะพาย

ภาษาจีน; 系在身上的绳子

พาย

พระพาย

สะพาย

หมายถึงน. แขวนบ่า, ห้อยเฉียงบ่า, เช่น สะพายย่าม สะพายกระเป๋า, ตะพาย ก็ว่า.

ฝีพาย

หมายถึงน. คนที่มีความสามารถในการพายเรือ โดยเฉพาะในการพายเรือพระที่นั่งหรือเรือแข่งเป็นต้น.

pie crust table

แปลว่าโต๊ะกลุ่มเล็กๆ มี 3 ขา ที่เรียกชื่อนี้เพราะที่ขอบโต๊ะทำเป็นจักๆ หยิกๆ คล้ายขอบขนมพาย

pass a rope through the nose of

แปลว่าสนตะพาย

row

แปลว่าพาย

loom

แปลว่าส่วนหนึ่งของพายที่อยู่ระหว่างด้ามพายกับใบพาย

ฝีพาย

ภาษาญี่ปุ่น整調

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせいちょう

สะพาย

ภาษาเกาหลี메다, 어깨에 걸치다