ตัวกรองผลการค้นหา
รุกข์, พฤกษ์
คำบาลีรุกฺข
คำสันสกฤตวฺฤกฺษ
อัสสัตถพฤกษ์
อ่านว่าอัด-สัด-ถะ-พฺรึก
ชัยพฤกษ์
แปลว่าพันธุ์ไม้ชนิดหนึ่งดอกสีชมพู หรือเป็นลักษณะของลายไทย
อัมพาตเพียงบางส่วน, อัมพฤกษ์
ภาษาจีน偏瘫
ราชพฤกษ์
อ่านว่าราด-ชะ-พฺรึก
มนุษย์พฤกษ์
ภาษาจีน植物人
อัมพฤกษ์
ภาษาจีน半身不遂
พฤกษ์
อสัตถพฤกษ์,อัสสัตถพฤกษ์
หมายถึง[อะสัดถะพฺรึก, อัดสัดถะพฺรึก] น. ชื่อต้นไม้ที่พระโคตมพุทธเจ้าประทับอยู่ใต้ต้นแล้วได้ตรัสรู้ เรียกว่า ต้นพระศรีมหาโพธิ์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ต้นโพธิ์.
พฤกษ,พฤกษ-,พฤกษ์,พฤกษ์
หมายถึง[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
กำมพฤกษ์
หมายถึง[-มะพฺรึก] (โบ) น. กัลปพฤกษ์ เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
หมายถึง[ไชยะพฺรึก] น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.