ผลการค้นหา

parent

แปลว่าบุพการี

บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

ผู้บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

บรรพบุรุษ บุพการี สำนักวัตถุประสงค์

ภาษาจีน宗

กตัญญูต่อบุพการี,ดูแลเอาใจใส่(พ่อแม่),การปฏิบัติตนทดแทนคุณบิดามารดา

ภาษาญี่ปุ่น孝行

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこうこう

บุพการี

ภาษาจีน父母