ผลการค้นหา

อภิชาต,อภิชาต-

หมายถึง[อะพิชาด, อะพิชาดตะ-] ว. เกิดดี, มีตระกูล. (ป., ส.).

สัญชาต-

อ่านว่าสัน-ชา-ตะ

อภิชาต-

อ่านว่าอะ-พิ-ชาด-ตะ

อวชาต-

อ่านว่าอะ-วะ-ชาด-ตะ

สัญชาต-

อ่านว่าสัน-ชาด-ตะ

อติชาต,อติชาต-

หมายถึง[อะติชาด, อะติชาดตะ-] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. (ป., ส.).

ชาต-

อ่านว่าชา-ตะ

อติชาต-

อ่านว่าอะ-ติ-ชาด-ตะ

อนุชาต-

อ่านว่าอะ-นุ-ชาด-ตะ

สัญชาต,สัญชาต-

หมายถึง[-ชาตะ-, -ชาดตะ-] ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. (ป.).

อนุชาต,อนุชาต-

หมายถึง[อะนุชาด, อะนุชาดตะ-] น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).

อวชาต,อวชาต-

หมายถึง[อะวะชาด, อะวะชาดตะ-] ว. มีกำเนิดเลว, ตํ่าช้า. (ป., ส.).