ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา จาบัล, ร้องไห้
จาบัล
คำบาลีจปล
คำสันสกฤตจปล
หมายถึง[-บัน] (แบบ) ก. หวั่นไหว, กระสับกระส่าย เช่น ดาลดับรงับจิตรจาบัลย์ เทียรทิพยสุคันธ ธรศมาโสรจโทรมสกนธ์. (ดุษฎีสังเวย); กำสรด, ร้องไห้คร่ำครวญ, สะอึกสะอื้น. (ส. จาปลฺย ว่า ความหวั่นไหว).
อ่านว่าจา-บัน
จาบัลย์