ผลการค้นหา

ขยะแขยง

หมายถึง[ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.

disgusting

แปลว่าน่าขยะแขยง

horrify

แปลว่าทำให้หวาดกลัว, ทำให้ตกใจ, ทำให้ขยะแขยง

horror

แปลว่าความหวาดกลัว, ความขยะแขยง

nauseousness

แปลว่าความน่าขยะแขยง

gruesomely

แปลว่าอย่างน่าสยดสยอง, อย่างน่าขยะแขยง

crawly

แปลว่าน่าขนลุก, น่าขยะแขยง

repugnance

แปลว่าความรังเกียจมาก, ความเกลียดชัง, ความขยะแขยง

repulsive

แปลว่าน่ารังเกียจ, น่าขยะแขยง

be disgusting

แปลว่าน่าขยะแขยง

nastiness

แปลว่าความน่ารังเกียจ, ความน่าขยะแขยง

loathsome

แปลว่าน่ารังเกียจ, น่าเกลียด, น่าขยะแขยง