ผลการค้นหา

ย.ว.

ย่อมาจากโรงเรียนคลองกิ่วยิ่งวิทยา จังหวัดชลบุรี

ก.ล.

ย่อมาจากโรงเรียนกิ่วลมวิทยา จังหวัดลำปาง

อดข้าวอดปลาทำงานให้หลวงจนท้องคอดกิ่ว

ภาษาจีน枵腹从公

เครื่องสายที่สานตัวไม้ไผ่ หวายหรือกิ่วหลิว

ภาษาจีน篼

compressed

แปลว่ากิ่ว

saddle

แปลว่าแท่นรับเหล็กขยายรู [อุตสาหกรรมเหล็ก]; ตอม่อรับท่อ, รัดแยก [สิ่งแวดล้อมน้ำ]; ร่องบนไม้โกลน, ร่องบนไม้ลูกระนาด, ช่องสันเขา, กิ่วเขา [ป่าไม้]; ร่องต่ำบนสันเขา [โยธา]

หางกิ่ว

หมายถึงน. (๑) ชื่อหนึ่งของปลาทะเลหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Carangidae อยู่ในกลุ่มปลาหางแข็ง สีกุน หรือม่ง ลักษณะสำคัญคือ ลำตัวเพรียว แบนข้างเล็กน้อย หน้าครีบก้นมีหนามแข็ง ๒ อันพับได้ คอดหางแคบมาก เกล็ดบนเส้นข้างตัวที่คอดหางใหญ่เป็นเหลี่ยมแข็ง อยู่รวมกันเป็นฝูง เช่น ชนิด Caranx (Selar) mate ส่วนชนิดที่ใหญ่และยาวกว่าชนิดแรกมากคือ Caranx sexfasciatus สำหรับชนิดหลังนี้ สีขน ก็เรียก. (๒) ดู ม้า ๓.

ก่งโก๊ะ

หมายถึงอาการยืนหรือเดินทำหลังโก่งเรียกก่งโก๊ะ ก่งโก้ย ก็ว่า อย่างว่า เจ้าผู้จึ๊กจิ๊จื้น ขามะเฮ็งเก้ากิ่ว สังบ่โก๊ะก้มโก้ยคลายเล่นอยู่ขี้ดินพุ้นนอ (ผญา)

กิ่ว

หมายถึงว. คอดมาก, เล็กตอนกลาง, เช่น คอกิ่ว ท้องกิ่ว หางกิ่ว; (ถิ่น-พายัพ) คอด.

ท้องกิ่ว

ภาษาจีน非常饿

กิ่ว

หมายถึงคอด หรือเล็ก เป็นคำวิเศษณ์ หมายถึงกำลังจะขาด

ท้องกิ่ว

หมายถึงว. หิวจัด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ท้องแขวน เป็น ท้องกิ่วท้องแขวน เช่น หิวจนท้องกิ่วท้องแขวน, ไส้กิ่วไส้แขวน ก็ว่า.