ผลการค้นหา

โยนกลอน

หมายถึงก. ขึ้นต้นกลอนแล้วโยนให้คนอื่นแต่งต่อ.

ลงกลอน

หมายถึงก. ใส่กลอน, เดิมหมายถึงใส่กลอนล่าง.

บทกลอน

หมายถึงน. คำประพันธ์ที่เป็นบทร้อยกรอง.

กลอน

หมายถึง[กฺลอน] น. คำประพันธ์ซึ่งแต่เดิมเรียกคำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม เช่นในคำว่า ชุมนุมตำรากลอน, ครั้นเรียกเฉพาะคำประพันธ์เฉพาะอย่างเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ ร่าย แล้ว คำประพันธ์นอกนี้อีกอย่างหนึ่งจึงเรียกว่า กลอน เป็นลำนำสำหรับขับร้องบ้าง คือ บทละคร สักวา เสภา บทดอกสร้อย, เป็นเพลงสำหรับอ่านบ้าง คือ กลอนเพลงยาว หรือ กลอนตลาด.

กลอน

หมายถึง[กฺลอน] น. ลูกตุ้ม, ขลุบ, เช่น แกว่งกลอนยรรยงยุทธ์. (อนิรุทธ์).

ชำนาญเกลากลอน

หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณแบบหนึ่ง; ชื่อเพลงปี่พาทย์ทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์).

เชิงกลอน

หมายถึงน. ไม้ประกับปลายเต้าตลอดชายคาเรือนแบบเก่า; ไม้ประกับปลายจันทันตลอดชายคาเรือนแบบใหม่ที่ไม่มีเต้า.

lock

แปลว่าใส่กลอน

poem

แปลว่าคำกลอน

poem

แปลว่ากาพย์กลอน

latch

แปลว่าใส่กลอน, ลั่นกุญแจ, ลงกลอน

verse

แปลว่าบรรทัดหนึ่งในบทกลอน