ค้นเจอ 60 รายการ

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. เครื่องตีทำด้วยไม้เป็นต้น มีลักษณะกลม กลวง ขึงด้วยหนัง มีหลายชนิด, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปยาวมาก ใช้สะพายในเวลาตี เรียกว่า กลองยาว หรือ เถิดเทิง, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปกลมแบนและตื้น เรียกว่า กลองรำมะนา, ถ้าขึ้นหนังทั้ง ๒ หน้า ร้อยโยงเข้าด้วยกันด้วยหนังเรียด เรียกว่า กลองมลายู, ถ้าร้อยโยงด้วยหวาย เรียกว่า กลองแขก กลองชนะ, ถ้าขึ้นหนังตรึงแน่นทั้ง ๒ หน้า เรียกว่า กลองทัด.

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. ชื่อเพลงชนิดหนึ่งเป็นเพลงแขก ใช้ปี่ชวาและกลองแขก ทำนองเล่นกระบี่กระบอง ที่เรียกว่า สะระหม่า, ทำตอนที่เล่นกีฬาท่าต่าง ๆ มีรำดาบ รำง้าว เป็นต้น เรียกว่า เพลงกลองแขก ก็ได้, อีกอย่างหนึ่งเมื่อรำเป็นท่ามลายู ซึ่งเรียกว่า สะระหม่าแขก ใช้เพลง เรียกว่า กลองมลายู เครื่องและทำนองอย่างเดียวกับเพลงกลองแขก แต่ในตอนนี้รำกริช.

end walls of a Thai-style house

แปลว่าหุ้มกลอง

N

drum

แปลว่ากลอง

N

big drum

แปลว่ากลอง

N

wipeout

แปลว่าการทำลายราบเป็นหน้ากลอง

N

percussion instrument

แปลว่าเครื่องดนตรีประเภทตีหรือเคาะ เช่น กลอง

N

กลอง

ภาษาญี่ปุ่นドラム缶

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นドラムかん

n

กลอง

ภาษาเกาหลี장고, 북, 드럼

รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

ภาษาจีน怨天尤人

การตีกลอง, จังหวะการตีกลอง, จังหวะกลอง

ภาษาจีน鼓点子

เครื่องดนตรีประเภทกลอง

ภาษาจีน武场