ตัวกรองผลการค้นหา
กริยา
หมายถึง[กฺริยา, กะริยา] (ไว) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. (ส. กฺริยา; ป. กิริยา).
ก.
ย่อมาจากคำกริยา
adv
แปลว่าคำกริยาวิเศษณ์ (คำย่อของ adverb), คำช่วยกริยา
transitive verb
แปลว่าสกรรมกริยา
verbid
แปลว่าคำที่สร้างมาจากคำกริยา
เปลี่ยนสภาพกลายเป็น ใช้ต่อท้ายคำที่แสดงสภาพเพื่อทำให้เป็นกริยา
ภาษาญี่ปุ่น化する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかする
อ่านว่ากฺริ-ยา
สกรรมกริยา
อ่านว่าสะ-กำ-กฺริ-ยา
คำกริยา
ภาษาจีน动词
บทขยายกริยา
ภาษาจีน状语
คำบาลีกิริยา, กฺริยา
คำสันสกฤตกฺริยา
intransitive verb
แปลว่าอกรรมกริยา