ผลการค้นหา

พลูแก

หมายถึง[พฺลู-] น. ชื่อไม้เถาในสกุล Piper วงศ์ Piperaceae คล้ายพลู แต่ก้านใบยาวกว่า ใช้ทำยาได้.

ตำลึง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Coccinia grandis (L.) J. Voigt ในวงศ์ Cucurbitaceae มีมือเกาะ ใช้ใบและยอดเป็นผัก.

ชองระอา

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาชนิด Strychnos thorelii Pierre ex Dop. ในวงศ์ Strychnaceae ดอกสีขาวนวล ผลกลม ใช้ทำยาได้. (๒) ชื่อไม้เถาชนิด Securidaca inappendiculata Hassk. ในวงศ์ Polygalaceae ดอกสีเหลือง ผลมีปีก.

ดีนาคราช

หมายถึง[-นากคะ-] น. ต้นไม้ชนิดหนึ่งเป็นเถามีเกล็ดคล้ายกับเกล็ดงู สำหรับใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ช้าเลือด

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Caesalpinia mimosoides Lam. ในวงศ์ Leguminosae เถามีหนามมาก ใบเป็นฝอยคล้ายใบมะขาม ดอกเป็นช่อสีเหลือง มีฝัก ใบและช่อมีกลิ่นเหม็นคล้ายกลิ่นตัวเรือด ใช้ทำยาได้, ปู่ย่า ก็เรียก.

รสสุคนธ์

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Tetracera loureiri Pierre ในวงศ์ Dilleniaceae ดอกสีขาว ออกเป็นช่อ กลิ่นหอม, เสาวคนธ์ ก็เรียก.

หัวลิง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Sarcolobus globosus Wall. ในวงศ์ Asclepiadaceae ผลขนาดผลส้มจีน มีสันตรงกลางคล้ายหัวลิง.

ดอกสร้อย

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Combretum apetalum Wall. ในวงศ์ Combretaceae ใบรูปไข่ เรียงตรงข้าม ดอกเล็กมาก.

ipecac

แปลว่าไม้เถาจำพวก Cephaelis ipecacuanha พบในอเมริกาใต้, ต้นไม้จำพวก Cephaelis ipecacuanha ใช้เป็นยาขับเสมหะ หรือทำให้อาเจียน

กระไดลิง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Bauhinia scandens L. var. horsfieldii (Miq.) K. et S.S. Larsen ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นในป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณที่ชุ่มชื้นทั่วไป และตามริมแม่นํ้าลำคลอง เถาแบนยาว งอกลับไปกลับมาคล้ายขั้นบันได ดอกเล็ก สีขาว ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง เปลือกเหนียวใช้แทนเชือก เถาใช้ทำยาได้, กระไดวอก มะลืมดำ บันไดลิง หรือ ลางลิง ก็เรียก.

ชะลูด

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Alyxia reinwardtii Blume ในวงศ์ Apocynaceae เปลือกหอม ใช้ทำยาและปรุงเครื่องหอม.

ปลัง

หมายถึง[ปฺลัง] น. ชื่อไม้เถาชนิด Basella alba L. ในวงศ์ Basellaceae ใบอวบนํ้า เถาและใบสีเขียวอ่อนหรือแดง มียางเป็นเมือก ผลสุกสีม่วงดำ ยอดและดอกอ่อนกินได้และใช้ทำยาได้, ผักปลัง ก็เรียก, พายัพเรียก ปั๋ง.