ผลการค้นหา

ป่าไม้อันกว้างใหญ่ไพศาล

ภาษาจีน林海

ป่าพงที่มีต้นไม้เกิดเต็มไปหมดและมีสัตว์ป่าปรากฏเพ่นพ่านอยู่เสมอ

ภาษาจีน榛狉

ป่าปกป้อง

ภาษาจีน防护林

ป่าที่เปล่าเปลี่ยวชายทุ่งที่เปล่าเปลี่ยว

ภาษาจีน荒野

ป่าละเมาะ

ภาษาจีน灌木林

ป่าวประกาศ

ภาษาจีน广为宣传

ป่าวร้อง

ภาษาจีน鼓吹

ป่าสงวน

ภาษาจีน保护林

ป่าชัฏ

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่หนาแน่น โดยมากเป็นไม้เลื้อยและไม้หนาม.

ป่าช้า

หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.

ป่าเถื่อน

หมายถึงว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ยังไม่เจริญ; ทารุณโหดร้าย.

ป่าทึบ

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น.