ผลการค้นหา

เทพย,เทพย-

หมายถึง[เทบพะยะ-] (โบ) น. เทวดา.

เทพีปักษี

หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเกิดแก่เด็ก ตำราแพทย์แผนโบราณว่าทำให้มีอาการท้องขึ้น มือเท้าเย็น ศีรษะร้อน.

เทพเจ้าแห่งฟ้าร้อง

ภาษาจีน雷公

เทพยดา

ภาษาจีน神仙

เทพารักษ์

ภาษาจีน保护神

เทพธิดา

เทพเจ้าแห่งโชคลาภทั้ง 7

ภาษาญี่ปุ่น七福神

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしちふくじん

เทพเจ้าแห่งความรัก

ภาษาญี่ปุ่นエロス

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นエロス

เทพเจ้าที่สร้างสรรพสิ่ง

ภาษาญี่ปุ่น造物主

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぞうぶつしゅ

เทพยดา

อ่านว่าเทบ-พะ-ยะ-ดา

เทพเจ้าแห่งลม

ภาษาญี่ปุ่น風神

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふうじん

เทพกานต์

แปลว่าผู้เป็นที่รักของเทวดา