ผลการค้นหา

บุรุษ

อ่านว่าบุ-หฺรุด

บุหงง

อ่านว่าบุ-หฺงง

บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-

หมายถึง[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).

ปุณณวิทย์

แปลว่าเปี่ยมด้วยความรู้

จิณณวัต

แปลว่าผู้ประพฤติตามระเบียบแบบแผน

กชฐณณ

แปลว่านักปราชญ์ผู้มีความมั่นคงดุจดอกบัว

บุรพ

อ่านว่าบุ-ระ-พะ

บุณยชน

แปลว่าคนดี คนมีคุณธรรม

บุริศร์

แปลว่าเจ้าเมือง ผู้เป็นใหญ่ในบ้านเมือง

บุลกิต

แปลว่ามีความปลื้มใจ

บุลวัชร

แปลว่ามีเพชรมาก

บุพ-

อ่านว่าบุบ-พะ