ผลการค้นหา

ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์

หมายถึง[พินทะ-] ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).

อาพัทธ์

หมายถึงก. ผูกพัน, ติดพัน, เกี่ยวพัน. (ป., ส.).

โฆษิต

หมายถึงก. กึกก้อง, ป่าวร้อง. (ส.; ป. โฆสิต).

ศก

คำบาลีสก

คำสันสกฤตศก

สก

อ่านว่าสก

ป.ก.

ย่อมาจากโรงเรียนปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ

ก.ป.

ย่อมาจากโรงเรียนเกาะขันธ์ประชาภิบาล จังหวัดนครศรีธรรมราช

สก.

ย่อมาจากอาหารในภาชนะบรรจุที่ปิดสนิท ประเภทนำเข้า

สก-

อ่านว่าสะ-กะ

ส.ก.

ย่อมาจากโรงเรียนสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว

ส.ก.

ย่อมาจากโรงเรียนสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่

ก.ป.

ย่อมาจากโรงเรียกุดจับประชาสรรค์ จังหวัดอุดรธานี