ตัวกรองผลการค้นหา
กระป่อม (ตักน้ำ)
หมายถึงภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ รูปยาวก้นแหลม ทาด้วยชันคล้ายก้นคุ ใช้เชือกหย่อนลงตักน้ำในบ่อลึก
กง (ดื้อ)
หมายถึงดื้อ พยศ ขัดขืน คนดื้อด้านไม่ฟังคำสั่งสอนเรียก คนกง โกง ก็ว่าอย่างว่า อย่าชะกงหลายถ้อน หัวคานงงไม้ไผ่ป่า คันกะต่าบ่ห้อยบ่มีได้อ่านแอ่นกลางฯ อย่าซะกงหลายถ้อน หัวคานงงไม้ฮวก บ่แม่นพวกหมู่นี้ ใผชิโก้ยขึ้นนั่งชาน(บ.).
เรียวไผ่
หมายถึงน. แขนงไม้ไผ่ที่แตกออกจากบริเวณโคนไผ่บางชนิด เช่น ไผ่สีสุก ไผ่ลำมะลอก.
ลูกไผ่
หมายถึงน. ลูกของไผ่ซึ่งมีลักษณะคล้ายเมล็ดข้าวสาร เมื่อตกลงมากองอยู่ที่กอไผ่ เรียก ขุยไผ่ แล้วจะทำให้ไผ่ต้นนั้นตาย เรียกว่า ไผ่ตายขุย.
ไผ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ส. ใคร.
be unaware
แปลว่าเผลอไผล
หอกไม้ไผ่
ภาษาญี่ปุ่น竹槍
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたけやり
แมลงปอไม้ไผ่ (การละเล่น)
ภาษาญี่ปุ่น竹蜻蛉
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたけとんぼ
ดาบไม้ไผ่ (ใช้ในกีฬาเคนโด)
ภาษาญี่ปุ่น竹刀
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしない
bamboo seeds
แปลว่าขุยไผ่
earth
แปลว่าไผท
bamboo tube
แปลว่ากระบอกไม้ไผ่