ค้นหา "องค*" ใน คำศัพท์/สำนวนทั้งหมด

องค์ดาไล ลามะ

ภาษาญี่ปุ่นダライラマ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นダライラマ

n

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

องค์การการค้าโลก

ภาษาญี่ปุ่น世界貿易機関

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせかいぼうえききかん

n

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

องค-

หมายถึง[องคะ-] น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, ตัว (ราชาศัพท์ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ชั้นสูงที่ทรงได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น ใช้ว่า พระองค์ เช่น แต่งพระองค์); ส่วนย่อยที่เป็นองค์ประกอบ เช่น มรรคมีองค์ ๘; ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะหรือสิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย เช่น พระทนต์ ๑ องค์ (ฟัน ๑ ซี่) พระศรี ๑ องค์ (หมาก ๑ คำ) พระที่นั่ง ๑ องค์ พระบรมราโชวาท ๒ องค์; ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่เคารพบูชาบางอย่างในทางศาสนา เช่น พระพุทธรูป ๑ องค์ พระเจดีย์ ๒ องค์, (ปาก) ลักษณนามใช้เรียกภิกษุสามเณร นักบวชในศาสนาอื่น เช่น ภิกษุ ๑ องค์ บาทหลวง ๒ องค์. (ป., ส. องฺค).

พจนานุกรมไทย

องค์การอนามัยโลก

ภาษาญี่ปุ่น世界保健機構

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせかいほけんきこう

n

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

องค์ประกอบของหน่วยเสียง

ภาษาญี่ปุ่น音韻部門

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおんいんぶもん

n

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

องครักษ์