ตัวกรองผลการค้นหา
ร่ายดั้น
หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคหนึ่งใช้ตั้งแต่ ๕-๗ คำ และจะต้องจบด้วยบาทที่ ๓ และที่ ๔ ของโคลงดั้นวิวิธมาลี นอกนั้นเหมือนร่ายสุภาพ.
ศิลปวรรคดีศาตร์ (วิชาที่ว่าด้วยทฤษฎีศิลปวรรณคดี)
ภาษาจีน文艺学
กระจายนะมณฑล
หมายถึง(โบ) น. ชื่อกลบท วรรคต้นใช้อักษรสูงนำหน้า วรรคที่ ๒ ใช้อักษรกลาง วรรคที่ ๓ ใช้อักษรตํ่า ตัวอย่างว่า สมเด็จพระศิริวิบุลกิตติ์ กำจัดจากโศกวิโยคหา ค่อยตรึกตรองฉลองคุณพระชนมา. (ชุมนุมตำรากลอน)
พรรคานต์
หมายถึง[พักคาน] น. ตัวอักษรที่สุดวรรค คือ ง ญ ณ น ม.
กลอนบทละคร
หมายถึงน. กลอนเล่าเรื่อง ใช้เป็นบทแสดง วรรคแรกจะต้องขึ้นต้นด้วย เมื่อนั้น บัดนั้น หรือ มาจะกล่าวบทไป.
ลูกน้ำ
หมายถึงน. ลูกอ่อนของยุงที่ยังอาศัยอยู่ในนํ้า เมื่อแก่เข้าหลุดจากปลอกเป็นยุง; ชื่อเครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ , สำหรับคั่นวรรคตอนของข้อความ เรียกว่า จุดลูกนํ้า หรือ จุลภาค.
ฉีกคำ
หมายถึงก. แยกพยางค์ของคำให้อยู่คนละวรรคหรือคนละบรรทัด มักใช้ในคำประพันธ์.
โคลง
หมายถึง[โคฺลง] น. คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง มีจำนวนคำในวรรคสัมผัสและบังคับเอกโทตามตำราฉันทลักษณ์.
quotation
แปลว่า(การพิมพ์) โลหะชิ้นเล็กๆ สำหรับบรรจุแทรกลงทำช่องว่างหรือเว้นวรรค
ผลสุดท้าย,สุดท้าย,ในที่สุด,บั้นปลาย,ท้ายที่สุดหลังจาก,วรรคสุดท้ายของบทกวีโบราณของญี่ปุ่น
ภาษาญี่ปุ่น挙句
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあげく
ประโยคที่เขียนด้วยคันจิล้วน ไม่มีเครื่องหมายวรรคตอนใด ๆ
ภาษาญี่ปุ่น白文
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはくぶん
ภาษาญี่ปุ่น揚げ句