ผลการค้นหา

เถิง

หมายถึงก. ถึง.

ก กา

หมายถึงน. เรียกแม่บทแจกลูกพยัญชนะต้นกับสระโดยไม่มีตัวสะกดว่า แม่ ก กา หรือ มาตรา ก กา.

ก หัน

หมายถึงน. อักษร ก คู่ ในหนังสือโบราณใช้แทนไม้หันอากาศตัวหนึ่ง เป็นตัวสะกดตัวหนึ่ง เช่น จกก = จัก หลกก = หลัก.

มรก

แปลว่ามังกร

ปาณก,ปาณก-

หมายถึง[-นะกะ-] น. หนอน, สัตว์มีชีวิต. (ป.).

อวิญญาณก

อ่านว่าอะ-วิน-ยา-นก

บงก,บงก-,บงก์

หมายถึง(แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).

เกลื่อน,เกลื่อน,เกลื่อนความ

หมายถึง[เกฺลื่อน] ก. เสความ.

ศิกษก

อ่านว่าสิก-สก

ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก-

หมายถึง[พีรุกะ-] ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. (แช่งนํ้า). (ป., ส.).

อิงอร

หมายถึง[-ออน] ก. เคล้าเคลีย.

ชีวิตักษัย

หมายถึงน. การสิ้นชีวิต. ก. ตาย.