ผลการค้นหา

หวอ

หมายถึง[หฺวอ] ว. เปิดเป็นช่องเป็นโพรง เช่น นั่งอ้าปากหวอ; ให้สัญญาณเสียงดังเช่นนั้น.

open-ended wrench

แปลว่ากุญแจเลื่อนปากอ้า มีเกลียวหมุนเลื่อนขึ้นลง เพื่อให้ปากเล็กหรือใหญ่ตามต้องการ

ขาทราย

หมายถึงน. ไม้ ๒ อันผูกหรือร้อยปลายให้อ้าออกเป็นง่ามสำหรับรับหรือคํ้าของ.

ชุ่ง

หมายถึง(โบ) สัน. จึ่ง, จวน, เช่น ครั้นชุ่งจะใกล้อ้า ค่อยผ้ายโชยชาย. (ลอ).

สู

หมายถึง(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย).

มุบมิบ

หมายถึงว. ปิดบังไม่ให้คนอื่นรู้, อาการที่เถียงหรือบ่นโดยอ้าปากขึ้นลงเล็กน้อยไม่ให้ได้ยิน.

ถมึงตา ตะลึงงัน อ้าปากค้าง ตาค้าง

ภาษาจีน直眉瞪眼

งับ

หมายถึงก. ปิดอย่างไม่สนิทหรือปิดอย่างไม่ลงกลอน เช่น งับประตู; อาการที่อ้าปากคาบหรือกัดโดยเร็ว.

อ้าปากกว้าง,กินเต็มปาก,คุยโต,(สั่งสินค้า)จำนวนมาก

ภาษาญี่ปุ่น大口

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおおぐち

หงับ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ปากอ้าและหุบลงโดยไม่มีเสียง เช่น ทำปากหงับ ๆ, อาการที่เคี้ยวของ เช่น เคี้ยวขนมหงับ ๆ.

เผือ

หมายถึง(กลอน) ส. ข้า, ฉัน, เช่น สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ. (ลอ), เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

โผ

หมายถึงก. อ้าแขนโถมตัวเข้าหา, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นกโผลงจับกิ่งไม้.