ตัวกรองผลการค้นหา
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
ส.
ย่อมาจากโรงเรียนสา จังหวัดน่าน
มีส
โกกิล,โกกิล-,โกกิลา
หมายถึง[-ละ-] น. นกดุเหว่า เช่น โกกิลาหรือจะฝ่าเข้าฝูงหงส์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (ป., ส.).
ย่อมาจากคำสรรพนาม
ย่อมาจากภาษาสันสกฤต
ส.ถ.ส.
ย่อมาจากโรงเรียนสาวะถีพิทยาสรรพ์ จังหวัดขอนแก่น
ส.ป.ส.
ย่อมาจากโรงเรียนสะเดาใหญ่ประชาสรรค์ จังหวัดศรีสะเกษ
ตำแหน่งบัณฑิต จ้อหงวน คือผู้ที่สอบได้อันดับ 1
ภาษาจีน状元
สว.ส.
ย่อมาจากสารวัตรสอบสวน
ส.ส.ท.
ย่อมาจากสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี