ตัวกรองผลการค้นหา
ปากเหม็น
ภาษาจีน口臭
เหม็นโฉ่
ภาษาจีน臭气熏天
อวดตัว
หมายถึงก. แสดงให้เห็นว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น.
ลูกเหม็น
หมายถึงน. สารอินทรีย์ ลักษณะเป็นของแข็ง สีขาว ทำเป็นลูกกลม มีกลิ่นไม่ชวนดม ใช้ใส่ตู้หนังสือเป็นต้นเพื่อกันแมลงบางชนิด.
กลิ่นเหม็น
ภาษาญี่ปุ่น悪臭
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあくしゅう
เน่าเหม็น
ภาษาจีน腐臭
เหม็นอับ
ภาษาจีน霉臭
เหม็นเน่า
ภาษาจีน腐烂发臭
ผสมโรง
หมายถึงก. พลอยไปด้วย, ร่วมด้วย.
พลอยไพริน
แปลว่าพลอยของข้าศึก
be rotten
แปลว่าเน่าเหม็น
musty
แปลว่าเหม็นอับ