ตัวกรองผลการค้นหา
ราชสูยะ
หมายถึงน. พิธีราชาภิเษกของอินเดียโบราณ. (ส.).
สิกข์,สิข
หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.
ลังกา
หมายถึงน. ชื่อเกาะแห่งหนึ่งอยู่ทางใต้ของประเทศอินเดีย.
ซิก,ซิก,ซิกข์
หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาซิกข์ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาปประเทศอินเดีย, สิกข์ หรือ สิข ก็ว่า.
เมืองบอมเบย์ เมืองท่าของอินเดีย
ภาษาญี่ปุ่นボンベイ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นボンベイ
ชุดสาหรี่ของผู้หญิงอินเดีย
ภาษาญี่ปุ่นサリー
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นサリー
Indian
แปลว่าชาวอินเดียนแดง, อินเดียแดง, ชนพื้นเมืองอเมริกัน
Mahatma
แปลว่ามหาตมะ ตำแหน่งยกย่องผู้มีคุณธรรมสูงในอินเดีย
dal
แปลว่าซอสชนิดหนึ่งของชาวอินเดีย (ทำจากถั่วแระ เครื่องเทศ)
Taj Mahal
แปลว่าทัชมาฮาล, สิ่งมหัศจรรย์แห่งหนึ่งของโลก อยู่ในประเทศอินเดีย
Raj
แปลว่ากฎอังกฤษในอินเดียเมื่อก่อนปีค.ศ 1947
ลายเทศ
หมายถึงน. ผ้าลายซึ่งมีดอกดวงเป็นแบบของต่างประเทศ โดยเฉพาะของอินเดีย.