ตัวกรองผลการค้นหา
คนขี่ม้าถือหอกแทงวัว
ภาษาญี่ปุ่นピカドール
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นピカドール
หอกข้างแคร่, ภยันตรายที่ซ่อนตัวอยู่ภายใน
ภาษาจีน心腹之患
โตมรธร
หมายถึง[โตมะระทอน] (แบบ) น. ผู้ถือหอก; ไฟ. (ป., ส.).
กะบัง
หมายถึงน. เครื่องบัง เช่น กะบังหมวก, เครื่องกั้น, เครื่องรับ, เช่น กะบังหอก.
สนธิสัญญาที่ถูกบังคับให้เซ็นต์ภายใต้หอกปลายปืน
ภาษาจีน城下之盟
แฉง
หมายถึงน. กระบังศัสตราวุธ เช่น คนถือหอกแฉงปลอกทอง. (สุบิน). (ข.).
ผู้ใช้,คนใช้เงินมือเติบ,คนใช้มีดหรือหอกอย่างชำนาญ
ภาษาญี่ปุ่น使い手
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นつかいて
แทงวิสัย
หมายถึงน. การเล่นอย่างหนึ่ง แต่งตัวคล้ายเซี่ยวกางถือหอกแทงกัน; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (เงาะป่า).
pikestaff
แปลว่าด้ามหอก, ด้ามหลาว, ด้ามไม้เท้าปลายแหลม (สำหรับยันพื้นกันลื่นเวลาเดิน)
ขวง
หมายถึงน. ข่วง, บริเวณ, ลาน, เช่น ให้ยกหอกลองยังขวงหลวงริมสนาม. (พงศ. โยนก).
กรวยเชิง
หมายถึงน. ลายที่ทำเป็นรูปกรวย ใช้เป็นลายชายผ้าและปลายเสา เรียกชื่อต่าง ๆ กันแล้วแต่ลายอยู่ที่ไหน เช่น ถ้าอยู่ที่เชิงผ้า เรียกว่า กรวยเชิง, ถ้าอยู่ที่เชิงผ้าเกี้ยว เรียกว่า เชิงเกี้ยว, ถ้าอยู่ที่ด้ามหอก เรียกว่า เชิงหอก.
ฝัก
หมายถึงน. ซอง, สิ่งหุ้มเมล็ดของพืชบางอย่างเช่นถั่ว โดยมากรูปยาว ๆ กลมบ้าง แบนบ้าง, สิ่งที่ใช้สวมหอกดาบเป็นต้น มีรูปคล้ายตัวหอกดาบที่อยู่ข้างใน มักทำด้วยหนัง ไม้ ทองเหลือง; ลูกอัณฑะ.