ตัวกรองผลการค้นหา
การฝ่าฝืน,การละเมิด,การขัดแย้งกัน,การปะทะกัน
ภาษาญี่ปุ่น觝触
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นていしょく
พัดมาปะทะ,พ่น (สเปรย์)
ภาษาญี่ปุ่น吹き着ける
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふきつける
ภาษาญี่ปุ่น牴触
skirmish
แปลว่าโต้เถียงกันเล็กน้อย, ปะทะคารมเล็กน้อย
ภาษาญี่ปุ่น吹き付ける
buffer
แปลว่าเครื่องรับน้ำหนักกระแทก, เครื่องรับแรงปะทะ
smack
แปลว่าปะทะกันเสียงดัง, ชนกันเสียงดัง, กระทบกันเสียงดัง
antiparticle
แปลว่าอนุภาคที่ทำลายกันเองเมื่อปะทะกัน เช่น อิเล็กตรอนและโปรตอน
ปะทะกับสิ่งของกระแทกกับสิ่งของ(อย่างแรง)
ภาษาจีน冲击
ประจัญ
หมายถึง[ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.
เผชิญ
หมายถึง[ผะเชิน] ก. ประเชิญ, ชนกัน, ปะทะกัน, ต่อกัน.
ต่อต้าน
หมายถึงก. ปะทะไว้, ต้านทานไว้, สู้รบป้องกันไว้.