ผลการค้นหา

สังขาร-

อ่านว่าสัง-ขา-ระ

สุขาภิบาล

อ่านว่าสุ-ขา-พิ-บาน

วรรณเลขา

แปลว่าดินสอพอง

ขา

ภาษาจีน腿

ขา เท้า ส่วนล่างของภาชนะที่มีลักษณะและบทบาทคล้ายขา

ภาษาจีน足

ขา

ภาษาจีน足

ขาหลัง

ภาษาเกาหลี뒷다리

ขาเข้า

ภาษาจีน进口货

ขาขึ้น

ภาษาจีน逆流而上

ขา

หมายถึงน. พวก, ฝ่าย, เช่น ขานักเลง ขาเจ้าชู้; เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันเช่นไพ่ว่า ขา; คราว, เที่ยว, เช่น ขากลับ ขาเข้า ขาออก; (โบ) สลึง, ใช้เฉพาะราคาทองคำที่คิดเป็นราคาเงินบาท เศษที่เป็นสลึงเรียกว่า ขา เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท ๒ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสองขา ถ้าเป็นราคาเงิน ๘ บาท ๓ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสามขา.

ขา

ภาษาพม่าေျခေထာက္

ขาหลัง

ภาษาญี่ปุ่น後足

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあとあし