ผลการค้นหา

หยก

หมายถึงก. ยกขึ้นลงค่อย ๆ ในคำว่า หยกเบ็ด.

หฤทัยกัปน์,หฤทัยกัมป์

หมายถึงน. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).

อัยกะ,อัยกา

หมายถึง[ไอยะ-] (ราชา) น. ปู่, ตา. (ป. อยฺยก).

พระแว่นสูรยกานต์

หมายถึงแว่นรวมแสงอาทิตย์ สำหรับจุดไฟ

ทะแยกลองโยน

หมายถึงน. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ซึ่งใช้ทำนองเพลงทะแยมาบรรเลงอย่างเพลงเรื่อง และต้องตีกลองหน้าทับกลองโยนเลียนวิธีการตีกลองชนะในกระบวนแห่ในการเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนพยุหยาตราสถลมารค ปี่ชวามักเป่าเพลงทะแยกลองโยนเข้ากับกลองชนะในกระบวนเสด็จ และใช้บรรเลงเป็นเพลงประจำกัณฑ์นครกัณฑ์ในการเทศน์มหาชาติ, เรียกสั้น ๆ ว่า กลองโยน.

ทางสายกลาง

หมายถึงน. มรรคมีองค์ ๘ อันเป็นทางที่จะนำไปสู่ความดับทุกข์ ประกอบด้วย ๑. สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ ๒. สัมมาสังกัปปะ ความดำริชอบ ๓. สัมมาวาจา การเจรจาชอบ ๔. สัมมากัมมันตะ การงานชอบ ๕. สัมมาอาชีวะ การเลี้ยงชีวิตชอบ ๖. สัมมาวายามะ ความพยายามชอบ ๗. สัมมาสติ ความระลึกชอบ ๘. สัมมาสมาธิ ความตั้งใจชอบ รวมเรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา แปลว่า ทางสายกลาง; การปฏิบัติที่ไม่ตึงนักไม่หย่อนนัก, การปฏิบัติที่ไม่ตึงไปทางใดทางหนึ่ง.

นายก

หมายถึง[นา-ยก] น. ผู้นำ, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น นายกราชบัณฑิตยสถาน นายกสมาคม นายกสโมสร. (ป., ส.).

นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น

หมายถึง(สำ) น. คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.

เนื้อถ้อยกระทงความ

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ได้เรื่องได้ราวเข้าใจได้ชัดเจน, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ได้เนื้อถ้อยกระทงความ.

บรรลัยกัลป์

หมายถึง[บันไลกัน] น. เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัปว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.

บัพพาชนียกรรม

หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

เบียกบ้าย

หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียดแว้ง ก็ใช้.