ผลการค้นหา

เถ้า ขี้ถ้า ละอองฝุ่นสีเทา

ภาษาจีน灰

น้ำด่าง,น้ำขี้เถ้า,รสขมหรือฝาด(ในพืช)

ภาษาญี่ปุ่น灰汁

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあく

1.ขี้เถ้าถ่าน 2.สีเหลืองอมเทา

ภาษาจีน草灰

ไม้แห้งและขี้เถ้าที่ดับแล้ว อุปมาว่า เหนื่อยหน่าย เซ็งจิตใจตายด้าน

ภาษาจีน槁木死灰

กราบ

หมายถึง[กฺราบ] (โบ) ก. นอน เช่น เถ้าก็กราบกรนอึงอยู่นั้น. (ม. คำหลวง กุมาร).

เถ้ารึง

หมายถึงน. กองเถ้าที่ไม่มีถ่านไฟ แต่ยังมีความร้อนระอุอยู่, เท่ารึง ก็ใช้.

คำไวพจน์ ชรา มีอะไรบ้าง

กระเอิบ

หมายถึง(กลอน) ก. เอิบ, อิ่ม, เช่น เถ้ากระเอิบเรอสมออกแล. (ม. คำหลวง กุมาร).

ผอก

หมายถึงว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง. (ม. คำหลวง มหาราช).

ภัสมะ

หมายถึง[พัดสะ-] น. เถ้า, ธุลี. ก. ทำให้แหลก. ว. แหลก, ละเอียด. (ป., ส.).

แก้วแกลบ

หมายถึง[-แกฺลบ] น. ตะกรันเกิดจากเถ้าแกลบที่แข็ง มีสีขาว; ชื่อแร่หินชนิดหนึ่ง.

รักสมุก

หมายถึงน. น้ำรักผสมเถ้าถ่านของใบตองแห้งหรือหญ้าคา บดแล้วคลุกเคล้าให้เข้ากัน ใช้ทารองพื้น.