ตัวกรองผลการค้นหา
บรรณาการ
หมายถึง[บันนากาน] น. สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี. (ป. ปณฺณาการ; ส. ปรฺณาการ), ในบทประพันธ์ใช้ว่า บรรณา ก็มี.
บรรณาธิการ
ภาษาญี่ปุ่นエディタ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นエディタ
บรรณารักษ์
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นบรรณ + อารักษ์
บรรณานุกรม,ความรู้เกี่ยวกับสมุดหนังสือ
ภาษาญี่ปุ่น書誌学
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょしがく
บรรณนนท์
แปลว่าผู้ยินดีในตัวอักษร
บรรณสิทธิ์
แปลว่าผู้มีความรู้ความสำเร็จ
ภาษาญี่ปุ่น図書館員
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとしょかんいん
ภาษาญี่ปุ่น貢ぎ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみつぎ
บรรณ
ภาษาจีน羽翼
ภาษาจีน翅膀
บรรณกุฎี
หมายถึงน. กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณ + กุฏิ).