ตัวกรองผลการค้นหา
เฉียวฉุน
หมายถึงก. ฉุนจัด, โกรธง่าย, โกรธเร็ว, ฉุนเฉียว ก็ว่า.
อาหนี
หมายถึง[-หฺนี] น. เหล้าชนิดหนึ่งผสมด้วยเมล็ดผลไม้ซึ่งมีกลิ่นหอมฉุน. (ฝ. anise ว่า เมล็ดผลไม้ชนิดหนึ่งมีกลิ่นหอมฉุน).
เผ็ดรสเผ็ด ฉุนจนแสบ โหดเหี้ยม
ภาษาจีน辣
ขิว,ฉิ๋ว
หมายถึงหมั่นไส้,กลิ่นเหม็นไหม้ที่มีกลิ่นฉุนหรือเหม็นสาบ , เหม็นเขียว
words
แปลว่าคำพูดแบบฉุนๆ, คำพูดโต้เถียง, คำโต้แย้ง
โหระพา
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ocimum basilicum L. ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.
สะระแหน่
หมายถึง[-แหฺน่] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Mentha cordifolia Opiz ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.
phosphorus
แปลว่าธาตุแท้ชนิดหนึ่งมีแสงในตัว มีกลิ่นฉุน ใช้ทำหัวไม้ขีดไฟ เรียกว่า "ฟอสฟอรัส"
มเหาษธ
หมายถึง[มะเหาสด] น. ชื่อพรรณไม้ที่มีกลิ่นฉุน เช่น ขิง กระเทียม. (ส.; ป. มโหสธ).
เครื่องเทศ
หมายถึงน. ของหอมฉุนและเผ็ดร้อนที่ได้มาจากพืช โดยมากมาจากต่างประเทศสำหรับใช้ทำยาไทยและปรุงอาหาร เช่น ลูกผักชี ยี่หร่า.
osmic acid
แปลว่า(เคมี) เป็นชื่อเรียกไม่ตรงสำหรับ osmium tertroxide OsO4. เป็นผลึกสีเหลือง มีกลิ่นฉุนและไอระเหยมีพิษ
ยาฉุน
หมายถึงน. ยาเส้นพื้นเมืองชนิดหนึ่ง เป็นเส้นหยาบ ๆ มีรสฉุน สีนํ้าตาลแก่ ใช้ใบตองหรือใบจากเป็นต้นมวนสูบ.