ตัวกรองผลการค้นหา
เสียงก้อง
หมายถึงน. เสียงดังมากอย่างเสียงในที่จำกัด เช่นในโบสถ์; เสียงดังไปได้ไกล.
ภาษาญี่ปุ่นエコーする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นエコーする
ภาษาเกาหลี메아리
ก้องศักย์
แปลว่าผู้มีความสามารถเป็นที่เลื่องลือ
ดังก้องหู
ภาษาจีน如雷贯耳
voicedness
แปลว่าการมีเสียงก้อง
power
แปลว่าฤทธิ์เดช
เดชาธร
แปลว่าผู้ทรงไว้ซึ่งเดช
ภาม
แปลว่าเดช, อำนาจ
ก้องกังวาน
ภาษาจีน形容声音
กุลเดช
แปลว่ามีเดชในตระกูล
นภาเดช
แปลว่าอำนาจฟ้า