ผลการค้นหา

ศิลปะการป้องกันตัวด้วยมือเปล่าโดยพยายามจับฝ่ายหนึ่งทุ่มลงกับพื้น

ภาษาเกาหลี유도

กลิ้งไปตามพื้น

ภาษาจีน打滚

นั่งบนเสื่อ, นั่งบนพื้น

ภาษาจีน席地

ขัดสีพื้น

ภาษาจีน脱胎

ยืนพื้น

ภาษาจีน大多数的

รองพื้นรองพื้น

หมายถึงก. อาการที่ทาสีชั้นต้นให้พื้นเรียบเสมอกันเพื่อรองรับสีที่จะระบายหรือทาทับลงไป, เรียกสีที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าวว่า สีรองพื้น; อาการที่เอาครีมหรือแป้งเป็นต้นทาหน้าเพื่อให้ผิวหน้าเรียบก่อนแต่งหน้า, เรียกครีมหรือแป้งเป็นต้นที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าวว่า ครีมรองพื้น แป้งรองพื้น.

พื้น

หมายถึงน. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น คนพื้นนี้; ทั่วไป, โดยมาก, เช่น ถิ่นนี้ทำสวนครัวกันเป็นพื้น; เรียกผ้านุ่งที่มีสีและลักษณะยืนตัวไม่มีดอกดวงลวดลายว่า ผ้าพื้น.

headroom

แปลว่าความสูงเหนือพื้น

foue plane

แปลว่ากบไสไปหน้า, กบใสพื้น

floor tile

แปลว่ากระเบื้องปูพื้น

straight edge

แปลว่าไม้บรรทัดวัดเส้นตรงหรือวัดความเรียบของพื้น

floor plank

แปลว่ากระดานปูพื้น, พื้น