ตัวกรองผลการค้นหา
คล่องคอ
ภาษาจีน吸
คอ
ภาษาจีน; 衣领
ค้ำคอ
ภาษาจีน钳制
นิสัยใจคอ
ภาษาจีน习惯
บ่วงแขวนคอ
ภาษาจีน绞索
ฝืดคอ
ภาษาจีน难以下咽
เค้นคอ
ภาษาจีน卡脖子
แหงนคอ
ภาษาจีน挺脖子
ใจคอ
ภาษาจีน胸怀
หมายถึงน. อัธยาศัย, นิสัยที่เกิดจากใจจริง เช่น นิสัยใจคอมีเมตตากรุณา นิสัยใจคอโหดเหี้ยมทารุณ.
บาดคอ
หมายถึงก. รู้สึกคล้ายระคายคอเนื่องจากกินของที่มีรสหวานจัดเย็นจัดเป็นต้น.
รองคอ
หมายถึงก. ถัดคนแรก (ใช้เรียกคนเล่นการพนันอย่างหยอดหลุม).