ตัวกรองผลการค้นหา
โกรธเคือง
ภาษาจีน恼怒
เคืองแค้น
ภาษาจีน愤恨
ภาษาจีน气愤
ลำเคือง
หมายถึงว. เคืองแค้น.
nuisance
แปลว่าสิ่งระคายเคือง
ด้วยความแค้นเคือง,ด้วยความเด็ดเดี่ยว
ภาษาญี่ปุ่น慨然
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นがいぜん
ฟ้าเคืองสันหลัง
หมายถึง(สำ) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน. (ขุนช้างขุนแผน).
miff
แปลว่ารุกราน, ระราน, ทำให้เคือง
offense
แปลว่าความโกรธเคือง, ความบาดหมาง, ความขุ่นเคือง
sting into
แปลว่าทำให้เคือง, ทำให้รำคาญ
resentful
แปลว่าซึ่งไม่พอใจ, เคืองใจ